Why do I, at times feel that my soul belongs someplace else
Why do I feel the burdens are too much and my cross too heavy.
Why do I feel left behind and ahead of time, the cause of someone’s pain and the martyr all the same.
Days when my arms are heavy from carrying sorrows I could barely lift them in worship.
My tongue weak from speaking of what burdens me, I can barely sing your praise.
Feeling my mind is failing me and my body on its way too, not wanting to give in
But how could I not when my own senses are against me.
Oh, I long not to be this way.
To be the way I was before
My light and laughter started to fade.
I feel it coming over me. Midnight creeping in,
Tried to fight,
The dark invading my light.
They are two, who do I listen to.
Oh, how I long not to be this way.
Free, free, free when will I know what that may be.
To you whom made me
Is this my cross, the darkness trying smother me.
Oh I know this is not me. I am not bad.
I am good. I am light. I am love.
Jodie Groener werk tans as ontvangsdame in Humansdorp, maar ’n ietwat “ambisieuse streep” maak dat sy nog die wêreld vol wil reis en baie wil skryf. Sy het in die Oos-Kaap grootgeword en was vir ’n rukkie ’n nuusleser op Kouga FM. Jodie skryf kortverhale en geniet dit ook om haar hand aan historiese fiksie en rubrieke te waag. In 2015 het sy nasionale kleure in die uitvoerende kunste verwerf en kort daarna het sy skerm as ’n sportsoort opgeneem. Ook hierin het sy tot op internasionale vlak uitgeblink en, hoewel sy dit vir ’n wyle moes staak as gevolg van befondsing, getuig haar prestasie van deursettingsvermoë in alles wat sy aanpak.
Jodie sê dat sy haar voorgeneem het om gemaklik te voel met wat ook al die uitkoms van haar aansoek vir die Kommadagga-slypskool sou wees. “Maar toe die tyd aanbreek dat die organiseerders moes besluit wie vanjaar gekies sou word, was ek ’n senu-bol.”
Sy glo dat die slypskool nie net haar skryfwerk na ’n volgende vlak gaan neem nie, maar dat dit ook haar denke oor skrywerskap gaan verruim. “Woorde kan nie beskryf hoeveel die geleentheid vir my beteken nie. Dit gee my geweldige hoop.”
